ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΑΞΙΑ;;

Καλησπέρα φίλη και φίλε μου!Σήμερα ασχολήθηκα με ένα ακόμα θέμα που ίσως βασανίζει κάποιους απο εσάς ή ακόμα και κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο.Μοναξιά λοιπόν!

    Ο Α.Σαμαράκης είχε κάποτε πει την εξής ρήση : «Ποτέ οι στέγες των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά και οι ψυχές τους τόσο μακριά». Η σύγχρονη εποχή σύμφωνα με τούς επιστήμονες είναι η εποχή της κατάθλιψης , αλλά γιατί ο σημερινός άνθρωπος να οδηγείται εκεί; Ποια είναι τα αίτια που τον κάνουν να εσωτερικεύει τα συναισθήματα του , να κλείνεται στον εαυτό του  , να απομονώνεται και να βλέπει τη ζωή ως ένα βασανιστήριο;

   Για να λύσουμε κάθε πρόβλημα στη ζωή μας πρέπει να εντοπίσουμε πρώτα από όλα τις ρίζες του , τη γενεσιουργό αιτία του πεσιμισμού και της κατάθλιψης  εν προκειμένη . Στην περίπτωση μας ένας βασικός και ίσως ο βασικότερος λόγος που έχει οδηγήσει τους περισσότερους ανθρώπους  σε καταθλιπτικές καταστάσεις είναι η μοναξιά. Καταρχάς να διαχωρίσουμε τη μοναξιά από τη μοναχικότητα .Η μοναχικότητα είναι το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να μείνει μόνος του ώστε να περισυλλεχθεί και να βελτιώσει την σχέση με τον εαυτό του. Η μοναχικότητα πρέπει να επιδιώκεται ώστε το άτομο να έχει στιγμές ψυχικής ηρεμίας και ανασυγκρότησης  .Αντίθετα η μοναξιά είναι μια ψυχοσωματική κατάσταση που υποδηλώνεται με ένα αίσθημα κενότητας και συνεχής  έλλειψη ικανοποιήσεως.
   Ο άνθρωπος που υποφέρει από μοναξιά  έχει τόσο μια άρνηση προς τον κοινωνικό του περίγυρο όσο και προς τον εαυτό του. Επιδιώκει την απομόνωση και ενώ πολλές φορές παραπονιέται ότι προσπαθεί να γίνει πιο κοινωνικός  στην πραγματικότητα  λειτουργεί με τρόπο αντικοινωνικό και έτσι έλκει την μοναξιά ξανά και ξανά στη ζωή του . Η μοναξιά με άλλα λόγια μπορεί να ενσωματωθεί  στη στάση του ανθρώπου ,ειδικά αν είναι χρόνια και να στιγματίσει έτσι την συμπεριφορά του απέναντι στο υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο .Αυτό όμως οδηγεί  σε ένα φαύλο κύκλο αφού φέρνει ακόμα μεγαλύτερη μοναξιά στη ζωή του πάσχοντος  , η οποία φυσικά καθίσταται ιδιαίτερα επιβλαβής  για τον ψυχισμό του. Συγκεκριμένα  οδηγεί στην χαμηλή αυτοεκτίμηση , στην υιοθέτηση μιας πολύ ακραίας στάσης απέναντι στον εαυτό του , η οποία ή θα διακρίνεται  είτε από έντονο ωχαδερφισμό   ( η τάση της αναβλητικότητας και της αδιαφορίας για ό,τι συμβαίνει γύρω μας) είτε από  αυστηρότητα. Αυστηρότητα που στηρίζεται σε  μη ρεαλιστικές επιδιώξεις και προσδοκίες καθώς και από απογοήτευση.

  Έτσι  έχει περίπου η κατάσταση ενός ανθρώπου που πάσχει από μοναξιά. Το βασικό θέμα όμως δεν είναι αυτό , αλλά γιατί να πάσχει  από αυτή ; Στη σύγχρονη εποχή λοιπόν  το άτομο  πάσχει κυρίως  απ  τη<<συναισθηματική μοναξιά >>.

      Η συναισθηματική μοναξιά οφείλεται  ουσιαστικά στην  έλλειψη στενών διαπροσωπικών σχέσεων ή  στην ανεπαρκή συναισθηματική κάλυψη από τις ήδη υπάρχουσες  που έχει αναπτύξει το άτομο. Ο άνθρωπος δυστυχώς  αναλώνεται σε επιφανειακές σχέσεις και σε κοινωνικές εκδηλώσεις που τις τροφοδοτούν  ( π.χ clubs , παρτυ ) .Όχι φυσικά πως δεν πρέπει και να περνάει μέρος του χρόνου του και σε αυτές ,απλά πρέπει να μάθει πως αν θέλει πιο ουσιαστικές σχέσεις  θα πρέπει να αλλάξει και στάση ζωής .

Πως κανείς όμως  αλλάζει στάση ζωής και αντιμετωπίζει τη μοναξιά;

Στη συνέχεια αγαπητέ μου αναγνώστη κι αναγνώστρια  θα αναφερθώ σε διάφορους τρόπους με τους οποίους κάθε άνθρωπος σταδιακά θα μπορέσει να παλέψει τη μοναξιά.

1. Ο άνθρωπος στη ζωή του θα πρέπει αρχικά να κατανοήσει την έννοια της προσαρμοστικότητας .Στο πρώτο δηλαδή  στάδιο της αυτοθεραπείας του θα πρέπει να αποδεχτεί την πραγματικότητα και όποιο πρόβλημα συσχετίζεται  με αυτή. Είναι αδύνατο να επιλύσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα έχουμε αν πρώτα δεν το δεχτούμε και δεν καταλάβουμε ότι αποτελεί και αυτό κομμάτι του εαυτού μας .Στο δεύτερο στάδιο το άτομο θα πρέπει  να προσαρμοστεί   σε αυτήν την κατάσταση ώστε να λύσει  οτιδήποτε στέκεται εμπόδιο στην πορεία του.

      Οι περισσότεροι άνθρωποι σε περιόδους κρίσεις δεν προσπαθούν να προσαρμοστούν και να ψάξουν για λύσεις αλλά επαφίενται στο κάλπικο καταφύγιο της μοναξιάς και της απομόνωσης μην κατανοώντας πως έτσι επιτείνουν την κατάσταση. Σίγουρα οι αλλαγές είναι δύσκολες , κοπιαστικές και εμπεριέχουν το ρίσκο της αποτυχίας , αλλά αν δεν προσπαθήσουμε πραγματικά να βγούμε από καταστάσεις που αλλοιώνουν την ποιότητα της ζωής μας τότε το μέλλον μας προβλέπεται αρκετά δυσοίωνο! Και αυτό φυσικά έχει να κάνει αποκλειστικά με τις επιλογές μας  !Η προσαρμοστικότητα λοιπόν  είναι μια λέξη κλειδί και μια έννοια με βαθύτατη σημασία.

Θα δώσω ένα παράδειγμα  για να γίνω πιο κατανοητή!

   Η  Άννα χώρισε πρόσφατα από μια μακροχρόνια σχέση , πιο συγκεκριμένα την χώρισε ο σύντροφος της. Αποτέλεσμα  , λόγω και της χαμηλής αυτοεκτίμησης που είχε , σύντομα κλείστηκε στον εαυτό της και επιδίωξε τη μοναξιά . Είναι απολύτως κατανοητό ότι σε οποιοδήποτε άνθρωπο θα κόστιζε μια τέτοια κατάληξη της σχέσης του , αλλά δεν παύει να αποτελεί παρελθόν και το μέλλον να βρίσκεται μπροστά !Ναι και όμως! Όσο και να πονάμε  και να μας πληγώνουν διάφορες καταστάσεις θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το  αμετάβλητο του χαρακτήρα τους , με άλλα λόγια ότι όλα ανήκουν στον παρελθόν, οτι δεν αλλάζουν ( σε αντίθεση με εμάς που έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε τη ζωή μας). Το παρελθόν σίγουρα μας στιγματίζει , μας χαρακτηρίζει , μας καταδιώκει και αποτελεί μεγάλο μέρος του εαυτού μας αλλά τι νόημα έχει να εμμένουμε σε αυτό και έτσι να υποθηκεύουμε ένα μέλλον που θα μπορούσε να μας προσφέρει την ευτυχία που αναζητάμε και στερηθήκαμε.

     Η Άννα λοιπόν  δεν μπορούσε να αποδεχτεί την κατάληξη  αυτή , μονίμως γύριζε στο παρελθόν λες και υπήρχε μόνο  χτες και όχι  αύριο  , δεν επιχειρούσε ούτε στο ελάχιστο να κατανοήσει γιατί οδηγήθηκε σε αυτήν την κατάσταση , τι έκανε αυτή λάθος , τι θα έπρεπε να κρατήσει απλά σαν βίωμα, ανάμνηση  και εμπειρία και όχι ως αρνητική σκέψη και αφορμή για πεσιμισμό! Στην  ουσία αρνιόταν την πραγματικότητα και δεν προσαρμοζόταν σε αυτήν  και όταν αυτό συμβαίνει τότε και η πραγματικότητα σε περιγελά και σε απορρίπτει.

 Άρα το πρώτο βήμα  κατά της μοναξιάς είναι η προσαρμοστικότητα!

2. Αισιοδοξία. Σε μια εποχή ολοκληρωτικά απαισιόδοξη είναι πολύ δύσκολο να είναι κανείς αισιόδοξος . Παρόλα αυτά αν θέλει να αντιμετωπίσει τη μοναξιά ή να την προλάβει θα πρέπει να αποκτήσει και αυτό το χαρακτηριστικό . Η αισιοδοξία σύμφωνα με τους ψυχολόγους είναι ένα γνώρισμα τόσο έμφυτο  λόγω γονιδίων αλλά άλλο τόσο και επίκτητο.

    Ο σύγχρονος άνθρωπος  θα πρέπει να γίνει αισιόδοξος ρεαλιστής , δηλαδή να μάθει να  διακρίνει και τις αρνητικές καταστάσεις ,να τις αποδέχεται αλλά να ελπίζει και   για κάτι καλύτερο! Προσοχή ελπίζει έχοντας όμως πάντα στο μυαλό του το ενδεχόμενο κάποιας αρνητικής κατάληξης , διαφορετικά εγκυμονεί ο κίνδυνος της απογοήτευσης!

 Ωραία όλα αυτά θα πει κανείς τώρα! Πως όμως γίνεται κανείς αισιόδοξος ; Πως σε μια κοινωνία που η αστάθεια , η ανασφάλεια , η αβεβαιότητα και η κατάθλιψη επικρατούν   μπορεί κανείς να δει μια πιο φωτεινή πλευρά;

Η αλήθεια είναι πως δεν γίνεται καθόλου εύκολα κάτι τέτοιο. Συγκεκριμένα θα πρέπει ο καθένας μας ξεχωριστά να παλέψει με τον ευατό του .Με τα πιστεύω  και τα θέλω του. Να εντοπίσει την ουσία της ζωής του .Να μάθει να αποδέχεται τον εαυτό του. Ο κόσμος είναι ίδιος για όλους μας. Αυτό που διαφέρει είναι ο τρόπος που θα τον κοιτάξει ο  καθένας μας  .Οι μηχανισμοί   που έχουμε για να διακρίνουμε και να εκτιμάμε την θετική πλευρά των πραγμάτων καθώς και η εξέλιξή τούς  είναι το μυστικό .Ο τρόπος που θα μας βοηθήσει με τη σειρά του να τροφοδοτήσουμε την
  '' ρεαλιστική αισιοδοξία'' μας και συνεπώς να ξεπεράσουμε διάφορες καταστάσεις αρνητισμού!

3. Ανακαλύψτε και άλλες πλευρές του εαυτού σας!

     Συχνά συμβαίνει να 'στήνουμε' τον εαυτό μας στον τοίχο και να του καταλογίζουμε όλα του τα κουσούρια. Λες και δεν υπάρχουν θετικά στοιχεία , λες και θέλουμε να ισοπεδώσουμε οποιαδήποτε μας δυνατότητα και ικανότητα. Γινόμαστε απίστευτα αυστηροί και άδικοι μαζί του , τον επικρίνουμε λες και δεν έχει δικαίωμα να κάνει λάθη και ακόμα χειρότερα τον επικρίνουμε βάσει προτύπων που δεν σχετίζονται με την προσωπικότητα μας αλλά απλά μας τα επιβάλλει ο περίγυρός μας!

     Αντίθετα με αυτή την στάση μας , που σίγουρα συμβάλει στο να πλησιάσουμε τη μοναξιά, θα μπορούσαμε να μπούμε στη διαδικασία στον ελεύθερο μας χρόνο να ανακαλύψουμε διάφορα ενδιαφέροντά μας και σταδιακά να τα καλλιεργήσουμε. Κάτι τέτοιο θα μας βοηθήσει  να αγαπήσουμε τον εαυτό μας αλλά και να έρθουμε σε επαφή με άλλους ανθρώπους .Ανθρώπους που  έχουμε πολλά κοινά στοιχεία.

Προσοχή! Ο ρυθμός και ο τρόπος που ανταποκρινόμαστε στα ενδιαφέροντά μας δεν πρέπει ουδεμία περίπτωση  να μας αγχώνει ή να το βλέπουμε ως μια ακόμα υποχρέωση , είναι απλά λίγες στιγμές χαλάρωσης και ευκαιρίας να αφουγκραστούμε τον εαυτό μας!

4.Σβήστε τους υπολογιστές ,τις τηλεοράσεις !!

Και όμως είναι ένας λόγος να γινόμαστε περισσότερο εσωστρεφής. Μιλάμε με δεκάδες ΄φίλους' , βλέπουμε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής των άλλων και  μαθαίνουμε οποιαδήποτε άχρηστη πληροφορία που πολλές φορές μας 'ρίχνει' ψυχολογικά .Για αναλογιστείτε όμως λίγο , κάθε φορά που κλείνετε τον υπολογιστή μήπως αισθάνεστε πιο μόνοι από πριν , μήπως αυτή η εικονική επαφή επιδείνωσε τη μοναξιά που νιώθατε ;;
    Κλείστε λοιπόν τον υπολογιστή και την τηλεόραση ! Οι λίγες ελεύθερες  ώρες που έχετε μπορεί να επενδυθούν πολύ πιο σωστά! Αφιερώστε τις στον εαυτό σας , στους φίλους που δεν βρίσκονται μέσα σε έναν υπολογιστή, στους φίλους που ήδη έχετε ή στους φίλους που μπορείτε να γνωρίσετε στην κανονική ζωή , στον πραγματικό και όχι ψηφιακό κόσμο!

 Αυτά ήταν λοιπόν λίγα βήματα που θα μας απομακρύνουν απο τη μοναξιά...και να θυμάστε  πως ο βαθμός της προσπάθειας που θα καταβάλουμε για   να αντιμετωπίσουμε την μοναξιά είναι αυτός που  δείχνει και  το βαθμό της  επιθυμίας μας… !!

Tweet